Η ΒΟΛΤΑ ΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ

Η βόλτα που θεραπεύει

Μια βόλτα στην Αθήνα σε φέρνει κοντά με  χώρους που περιέχουν εικόνες, μνημεία, και παραδοσιακές εκφράσεις των συλλογικών ονείρων, που αναπτύχθηκαν και καταγράφηκαν σε διάρκεια χιλιάδων χρόνων. Είναι η απαραίτητη βιωματική προσέγγιση για να αλλάξεις δομικά στοιχεία του χαρακτήρα σου που σε έχουν καθηλώσει σε καταστάσεις που ανέχεσαι και δεν τις αλλάζεις για να βελτιώσεις την ζωή σου.
Πρέπει να ζήσεις τον μύθο και να μην παραμείνεις στην ερμηνεία που κάποιος έχει δώσει αφού ο μύθος έχει την υποκειμενική προσέγγιση που θα σε τραβήξει να ανέβεις επίπεδο συνειδητότητας.
Οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, πάντα αγαπούσαν τους μύθους.Τους έλεγαν πολύ πριν σοφιστούν τη γραφή και από τότε, δεν τις σταμάτησαν ποτέ.

Οι μύθοι κρύβουν βαθύτερες ψυχοπνευματικές διδασκαλίες  και φιλοσοφικές αναζητήσεις πίσω απο τον μανδύα της αλληγορικής αφήγησης.

Ένας από τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους, που έζησαν πριν από δύο χιλιάδες χρόνια και παραπάνω, πίστευε ότι η φιλοσοφία γεννήθηκε από την απορία και το θαυμασμό του ανθρώπου. Ο άνθρωπος θαυμάζει κι απορεί τόσο πολύ που ζει, ώστε οι φιλοσοφικές ερωτήσεις γεννιούνται από μόνες τους στο μυαλό του οταν δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες.

Salvator Dali: Reproduction

Η μάθηση σε αυτή την εμπειρία στηρίζεται στην επεξεργασία εσωτερικών και εξωτερικών ερεθισμάτων που έχει ως αποτέλεσμα την τροποποίηση της συμπεριφοράς για να δώσει νόημα στην προσωπική ζωή.

Ανοιχτή καρδιά  και μεγάλο χαμόγελο είναι η απαραίτητη προϋπόθεση στην βόλτα αυτή .....και θα έρθει το “γνώθι σε εαυτόν'' 

Κεραμεικός

Το τέλος της Ερμού φτάνει στην είσοδο του Κεραμεικού. Η περιοχή σχετίζεται με την ιδιότητα του Θεού Ερμή ως ψυχοπομπός, τον οδηγό των ψυχών στον Αδη . Το αρχαιότερο νεκροταφείο της Αθήνας είναι η τοποθεσία που θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τον φόβο του θανάτου. 

Ο θάνατος το μεγαλύτερο ταμπού στην ανθρώπινη επικοινωνία. 
Η εξέλιξη της κοινωνίας έφτασε στο σημείο να επικοινωνούμε το σεξ καλύτερα από την έννοια του θανάτου. 
Το μίασμα, ο φόβος του θανάτου εξαγνίζεται με την αρμονία της φύσης και με την θαυματουργή επιρροή του υγρού στοιχείου,του Ηριδανού, το ποταμό που εκβάλει στο σημείο, που εκτός από κάθαρση προσφέρει και θεραπεία της ψυχής.

Από εδώ ξεκινάει η Ιερά Οδός που κατέληγε στην Ελευσίνα και γινόντουσαν τα Ελευσίνια μυστήρια. 

Για τους μυημένους που είχαν βαθύτερη κατανόηση της ψυχής, στα Ελευσίνια η γέννηση στο φυσικό κόσμο ήταν ο πραγματικός θάνατος και η μοναδική γέννηση είναι η γέννηση της πνευματική ψυχής από τον τάφο της σωματικής φύσης.

Η μητρική αγάπη, οι σχέσεις αλληλεξάρτησης, η απώλεια, το πένθος και η συνέχιση της ζωής αποτελούν θέματα που αγγίζουν όλους τους ανθρώπους, όσα χρόνια κι αν περάσουν από τότε που μύστες και αμύητοι συγκεντρώνονταν στην Ελευσίνα για να αναπαραστήσουν και παρακολουθήσουν την κατάβαση και ανάβαση της Περσεφόνης.

Επίσης ο μύθος της  Περσεφόνης μας δείχνει την  αέναη σχέση ζωής-θανάτου

Εκτός από την εναλλαγή των εποχών, ο μύθος της Περσεφόνης είναι βαθιά συνδεδεμένος με την σχέση ζωής και θανάτου. Η Περσεφόνη ως Κόρη συμβολίζει την χαρά της ζωής – είναι νέα και περνάει τον χρόνο της ανάμεσα σε ανθισμένα λουλούδια και δέντρα που καρποφορούν. Η μεταμόρφωση της Περσεφόνης σε βασίλισσα του Άδη, συμβολίζει την μετάβαση των ψυχών από την ζωή στον θάνατο.

Η Περσεφόνη και η προϋπόθεση του πένθους για την ανθοφορία

Οι συμβολισμοί στον μύθο της Περσεφόνης είναι πολλοί και οι ερμηνείες τους ποικίλλουν. Όπως εξηγεί η ψυχαναλύτρια και συγγραφέας Ευτυχία Καλλιτεράκη στο άρθρο της «Δήμητρα και Περσεφόνη: Ένας Μύθος για τη Ζωή και τον Θάνατο», ο μύθος συσχετίζεται και με το πένθος ως προϋπόθεση για την «ανθοφορία» του ανθρώπου.

Όπως η Δήμητρα θρήνησε την απώλεια της κόρης της, έτσι και ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά οφείλει να αφήσει χρόνο στον εαυτό του να πενθήσει τις δικές του απώλειες.
Όπως λοιπόν τονίζει η συγγραφέας, ο μύθος ίσως αποτελεί «μια συμβολική αναπαράσταση της περιπέτειας της εσωτερικής ζωής. (…) Καθρεφτίζει τη δύναμη της αλλαγής. Γιατί οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να βιώσουν τις αλλαγές των εποχών αν δεν πενθήσουν. Μόνο έτσι θα αποκτήσουν παρελθόν. Και το παρελθόν είναι αναπόσπαστο μέρος του κόσμου».
Τον μύθο είχε μελετήσει και ο ίδιος ο εισηγητής της αναλυτικής ψυχολογίας, Καρλ Γιουνγκ. Η θεωρία του Γιουνγκ συνάδει με του Βολταίρου ότι «τα πάντα στην ζωή είναι μια μετενσάρκωση». Ο Άδης και η παραμονή της Περσεφόνης σε αυτόν, συμβολίζει τα «σκοτεινά» σημεία της ζωής, αλλά και του ίδιου μας του εαυτού.

 

Προϋπόθεση για να μπορέσει ο άνθρωπος να «αναγεννηθεί», είναι να περάσει μέσα από το «σκοτάδι».

Σε αυτή την τοποθεσία ο Πλάτωνας είχε διατυπώσει ότι η ψυχή αποτελείται από τρία μέρη το επιθυμιτικό (επιθυμίες) το θυμοειδές (το συναίσθημα) και το λογιστικό (λογική) και έκανε την περιβόητη παρομοίωση ότι η ψυχή είναι μία άμαξα που τρέχει με δύο άλογα.Τα δυο άλογα είναι οι επιθυμίες και το συναίσθημα και ο ηνίοχος είναι η λογική που τα κατευθύνει.



Η τέχνη σε αυτή την τοποθεσία, νικάει το θάνατο, τα περίφημα αττικά βάζα και οι αριστουργηματικές επιτύμβιες στήλες, που κοσμούσαν την περιοχή, δείχνουν την δυναμική της τέχνης μπροστά στους φόβους για το άγνωστο και την μοναξιά

Όλα στον Κεραμεικό σου δείχνουν ότι ο θάνατος είναι κομμάτι της ανθρώπινης κατάστασης συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην εξισορρόπηση και προσφέροντας την γαλήνη. Η μελαγχολική ποίηση του τοπίου, με την λύπη και τον σπαρακτικό πόνο που φέρνει ο θάνατος,μας δείχνει ότι ο θάνατος είναι ένα μέρος του σχεδίου της ζωής,αυτοί που ήταν εδώ είναι μακρινοί απόγονοι μας, εδώ θα έρθουμε και εμείς.

Στο ιερό νησί της αρχαίας Ελλάδας στην Δήλο έδιωχναν τους νεκρούς και καθάριζαν το τοπίο για να προστατέψουν τον θεό Απόλλωνα από το μίασμα του νεκρού, το νησί με αυτή την νοοτροπία κατέληξε να είναι ερημονήσι χωρίς ζωή, ο φόβος του θανάτου σε υπερθετικό βαθμό πάντα δημιουργεί ξηρασίες. Αυτός είναι ο λόγος που το αγκάλιασμα του θανάτου στον Κεραμεικό μαθαίνει στον επισκέπτη την αρμονία και την δημιουργική γαλήνη με τις ιδέες που τον υπερβαίνουν. Η ιδέα ότι «υλη είναι πνεύμα που κινείται τόσο αργά ώστε να γίνεται ορατό» που είχε πει ο Πιερ Τεγιάρ ντε Σαρντέν σε αυτό το σημείο του πλανήτη γίνεται κατανοητή.

Λίγο πιο πέρα εκατό με διακόσια μέτρα ο Επίκουρος δίδασκε στην σχολή που δημιούργησε την περίφημη τετραφάρμακο και συγκεκριμένα για το φόβο του θανάτου έλεγε ότι όταν θα έρθει ο Θάνατος δεν θα χεις την συνειδητότητα να τον συναντήσεις και για αυτό ο φόβος του θανάτου δεν έχει κανένα νόημα αφού ο θάνατος και εσύ δεν επρόκειτο να συναντηθείτε ποτέ.

Στην επιστολή προς Μενοικέα γράφει για το θέμα του θανάτου κατά τρόπο μοναδικό και συγκλονιστικό:

«Kοίτα να συνηθίζεις την ιδέα ότι ο θάνατος είναι ένα τίποτα για μας (μηδέν προς ημάς), διότι κάθε καλό και κακό βρίσκεται στην αίσθηση, ενώ ο θάνατος σημαίνει στέρηση της αίσθησης. Γι΄ αυτό, η ορθή γνώση ότι ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτα για μας, μας κάνει να απολαμβάνουμε τη θνητότητα του βίου. Όχι επειδή μας χαρίζει άπειρα χρόνια, αλλά επειδή μας απαλλάσσει από τον πόθο της αθανασίας. Δεν υπάρχει, βλέπεις, τίποτα το φοβερό στη ζωή, για εκείνον που έχει αληθινά καταλάβει ότι δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στο να μη ζει. Άρα, είναι ανόητος όποιος λέει ότι φοβάται το θάνατο, όχι γιατί θα τον κάνει να υποφέρει όταν έρθει, αλλά επειδή υποφέρει με την προσδοκία του θανάτου. Γιατί ότι δεν σε στεναχωρεί όταν είναι παρόν, δεν υπάρχει λόγος να σε στεναχωρεί όταν το περιμένεις. Το πιο ανατριχιαστικό, λοιπόν, από τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, και όταν έρχεται αυτός είμαστε ανύπαρκτοι εμείς. Ο θάνατος, λοιπόν, δεν έχει να κάνει ούτε με τους ζωντανούς ούτε με του πεθαμένους, αφού για τους ζωντανούς δεν υπάρχει, ενώ οι πεθαμένοι δεν υπάρχουν πια».

Ο θάνατος και το σεξ είναι τα δύο μεγαλύτερα ταμπού στην ιστορία των ιδεών που σε αυτό το σημείο του πλανήτη συνδέονται με τον άχρονο κόσμο

Ο Κεραμεικός είναι η τοποθεσία που πρέπει να επισκέπτεται κάθε ερωτικός άνθρωπος.
Όταν ο ερωτευμένος άνθρωπος επιτρέπει στον άλλο την επαφή και την εξερεύνηση στα πιο κρυφά και προσωπικά αλλά και κατα γενική ομολογία βρώμικα σημεία του σώματος του, τα καθαγιάζει. Μέσα από το πάθος και την ένταση της σχέσης του ο ερωτευμένος άνθρωπος νικάει το μίασμα του θανάτου. Με το ίδιο τρόπο και ο Κεραμικός το μίασμα το θανατικό του τοπίου (τον νεκρό οι αρχαίοι τον θεωρούσαν μολυσμένο -μιασμένο), το μεταλλάσει και το καθιστά φιλικό μετατρέποντας μέσα από τον έρωτα για ζωή την τοποθεσία σε μέρος γαλήνης και ηρεμίας.

Ψυχή ίσον ανάσα,ζωή στους ερωτευμένους είναι το μοίρασμα της ανάσας είναι το μοίρασμα της ψυχής που δεν φθείρεται από τον θάνατο.Ο θάνατος νικιέται με τον έρωτα. 



Μία στάση δίπλα από τις εκβολές του Ηριδανού είναι το καταλληλότερο σημείο να βρεις το συναίσθημα της γαλήνης,ηρεμίας και περισυλλογής, απαραίτητη προϋπόθεση για την συναισθηματική και ψυχική εξέλιξη στο επόμενο νοητικό επίπεδο, είναι να γίνεις ερωτικός άνθρωπος.

Αντίθετα με την ψυχή που αναφέρεται ως «άυλη άφθαρτη και αθάνατη» ο έρωτας έχει αρχή και τέλος.



Οι Ορφικοί πρεσβεύουν ότι «η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα την ώρα του ονείρου και για πάντοτε την ώρα του θανάτου»

Η ψυχή είναι ανάμεσα στο θεό και στον άνθρωπο το ίδιο και ο έρωτας. Εάν κάποιος θέλει να ανέβει στην υψηλότερη κλίμακα της συνειδητότητας και να κατακτήσει το συναίσθημα της γαλήνης εδώ είναι η τοποθεσία που θα τον βοηθήσει περισσότερο. Δεν θα υπάρχουν πολλές ευκαιρίες μέσα από την συνεύρεση της γης και του νερού να λειτουργήσει η στιγμή για να πετύχεις την αυτοπραγμάτωση. Ακούγοντας το ελαφρύ ρυάκι πια του Ηριδανού όλες οι θεραπευτικές δυνάμεις της φύσης λειτουργούν για να φτάσεις στον σκοπό σου,οι χυμοί της γης που ρέουν διαρκώς συμβολίζουν την αέναη αναγέννηση της ανθρώπινης ψυχής.Ο Κεραμεικός αποτελεί μια αρχαιολογική τοποθεσία που προσφέρει μια διαρκή πηγή υποστήριξης και ενθάρρυνσης για την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Τα καλύτερα έρχονται στο τέλος της εξέλιξης στην περίοδο της ωριμότητας τότε και μόνο μπορεί να είσαι νικητής στην μάχη της ψυχικής ολοκλήρωσης.
Γερασμένος και ανόητος είναι αυτός που θέλει όλα να ξεκινάνε από την αρχή έλεγε ο Επίκουρος. Η σταθερότητα νικάει το εφήμερο και ως δομικό στοιχείο δημιουργεί το εδώ και τώρα χωρίς προγονοπληξία αλλά με ευλογία κληρονομιάς.

Είναι γεγονός ότι ο ερωτικός άνθρωπος που τις δυσκολίες της ζωής τις μετασχηματίζει σε πάθος για ζωή καταλαβαίνει απόλυτα την δυναμική της μαγικής αυτής τοποθεσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Κεραμείς με τα περίφημα αττικά βάζα, εδώ στις εκβολές του Ηριδανού δημιουργούσαν αυτά τα έργα που ακόμα θαυμάζουμε και κοσμούν μουσεία σε όλο τον κόσμο.

Η θλιβερή σκιά του θανάτου δεν κυκλοφορεί σε αυτό το νεκροταφείο. Όσοι πέρασαν από εδώ και στοχάστηκαν τον Θάνατο, είναι δύσκολο μα μην έχουν οίστρο δημιουργίας και ποιητικής ευαισθησίας.

Ο Περικλέους Επιτάφιος ή Επιτάφιος του Περικλή είναι το απόσπασμα από το έργο «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου» του αρχαίου Αθηναίου ιστορικού Θουκυδίδη στο οποίο παρατίθεται ο λόγος που ο Περικλής εκφώνησε σε αυτό το σημείο το 430 π.Χ. για τους πρώτους νεκρούς του Πελοποννησιακού. Περιλαμβάνει ένα φλογερό ύμνο στην Αθηναϊκή δημοκρατία και στην αγάπη του Αθηναίου προς την ελευθερία. Το παρακάτω απόσπασμα αναφέρεται συχνά σε πολεμικούς επικήδειους, καθώς είναι εξαιρετικό παράδειγμα απόδοσης τιμών στους νεκρούς: << Ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος, καὶ οὐ στηλῶν μόνον ἐν τῇ οἰκεία σημαίνει ἐπιγραφή, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ’ ἑκάστω τῆς γνώμης μᾶλλον ἢ τοῦ ἔργου ἐνδιαιτᾶται >>.

(Διότι τάφος των επιφανών ανδρών είναι κάθε τόπος, και δε σώζεται το όνομά τους μόνο σε επιγραφές στην πατρίδα τους, αλλά διατηρείται η ανάμνησή τους και στις ξένες χώρες, πιο πολύ στη μνήμη και στις καρδιές των ανθρώπων παρά στα γραπτά μνημεία και στους τάφους.) (ελεύθερη απόδοση)

Ο Περικλής εκφώνησε τον πύρινο λόγο του δείχνοντας ότι η διοίκηση της Αθήνας ευνοεί τους πολλούς, αντί για τους λίγους γι 'αυτό ονομάζεται δημοκρατία . Ο λόγος αυτός είναι ένα ύμνος στην Δημοκρατία και στην ελευθερία του πνεύματος.Όλα αυτά τα σπουδαία έγιναν στο χώρο του Κεραμεικού δίπλα από το υπερυψωμένο τμήμα δίπλα από το Δίπυλο.

Αν είστε τυχεροί θα δείτε και τις δύο χελώνες που κυκλοφορούν και εμφανίζονται όταν υπάρχει θετική διάθεση στον αέρα………
Διαβάστε  και το ποίημα της ποιήτριας Τασούλα Καραγεωργίου, για να τιμήσετε την τύχη σας: 

«Η χελώνα του Κεραμεικού» (2010)

Ίσως φανείτε τυχεροί όπως κι εγώ,

εάν βρεθείτε Απρίλη μήνα στον Κεραμεικό,

ίσως τη δείτε ξαφνικά

να σέρνεται λικνιστικά

μες στα χλωρά τριφύλλια

Κι αν γύρω σας ακινητούν οι επιτύμβιες στήλες

κι έφιππος ο Δεξίλεως γλεντάει το θάνατό του,

ακόμα κι αν σας συγκινεί μονάχα η τέχνη της σιωπής,

δώσετε λίγη προσοχή

στο θαύμα που ζωγράφισε ο Θεός στο καύκαλό της,

μα πιο πολύ,

στο πνεύμα της αδιάφορη να οδεύει προς τους

τάφους.

(Χελώνη η ελληνική, πατρίδα μου, βραδύ γλυπτό, που προσπερνάει τον Άδη.)

Τασούλα Καραγεωργίου, Η χελώνα του Κεραμεικού, Γαβριηλίδης, 2011

Αδριανού

Υπάρχει ένας δρόμος που συνορεύει με την Αρχαία Αγορά και όταν θες να κατανοήσεις την εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης, είναι καλό να πίνεις ένα καφέ, αγναντεύοντας το χώρο που διαμόρφωσε το σήμερα.

Καφές και σκέψεις παρέα. 

Δημοκρατία χα χα, φιλοσοφία μπρρρρρ, ιατρική,φακελάκι, θέατρο σταρούμπα, όλα εδώ γεννήθηκαν . 

Τζαζ μουσική που ξένη με τις πέτρες ψάχνει να βρει την τρύπα να διεισδύσει στο αρχαίο τοίχωμα σου.Κάτι σου αρέσει κάτι σου ξινίζει.Η γκαρσόνα ευγενική σου γεμίζει ξανά το νερό σου, το ιντερνέτ πιάνει μια χαρά,κοιτάζω την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση να δω εάν έχω κάποιο σημαντικό μήνυμα.

Τέλεια τίποτα σημαντικό να διακόψει την ανεμελιά μου.

Η ζωή συνεχίζεται και είναι πρόστυχα ωραία. Κάτι χρήσιμο κάτι όμορφο και κάτι ενδιαφέρον αυτό πρέπει να είναι ο ορισμός της τέχνης της ζωής.Την τέχνη της ζωής που αν δεν την διδάχθηκες σωστά απο τους γονείς σου η τοποθεσία έχει τα εφόδια να σου δείξει ενα δρόμο για να βρεις μια καινουργια μητέρα που θα σε διδάξει τις αξίες και τους αγώνες που πρέπει να δώσεις για να έχεις την πληρότητα που σου αρμόζει.

Εάν είναι χειμώνας η σόμπα θα σου ζεσταίνει αφιλόξενα το κεφάλι ενώ το καλοκαίρι η ζέστη σε προκαλεί να την παραβλέψεις μπας και δεις το παρελθόν σου.

Το νόημα της ζωής συζητήθηκε πολλάκις και δεν κατέληξε κανείς πουθενά για να το πάρεις έτοιμο και να το γλείψεις όπως το κουταλάκι σου από τον καπουτσίνο που έχει κολλήσει η κανέλλα και η σοκολάτα. Γενικολογίες οτι είναι να τα εχεις καλά με τον εαυτό σου ή ότι ευτυχία είναι απλώς να είσαι ζωντανός που αποτελούν συμβουλές ψυχοθεραπέιας,δεν θα σε διδαξουν το ΠΩΣ που αναζητάς εναγωνίως.

Μου έφερε κανέλλα και σοκολάτα μάλλον είδε την θηλυκή πλευρά μου. Τα θηλυκά σε αυτόν τον χώρο ήταν κάποτε απαγορευμένα, κατώτερα είδη. Πόση εξέλιξη χώνεψες για να δεις την γυναίκα όπως της πρέπει, αμφιβάλω για την ποσότητα?

Περνά η μουσουλμάνα μπροστά και γρυλίζει στο μικρότερο παιδί που κάτι ζητάει .

Τρεις χιλιάδες χρόνια και ακόμα στα ίδια.

Έβγαλε βρώμα η Ιστορία ότι ξοφλήσαμε …παίζει η μουσική

Χαζεύεις αυτούς που περνάνε κοντοί ,ψηλοί χοντροί,μαύροι, άσπροι, με μίνι, με φούστες και σορτσάκια, με φανέλες με μπουφάν. Από Θεσσαλονίκη από Ηράκλειο από Κολομβία, Αμερική ,Καναδά , ισπανοί φοιτητές Έρασμους απ όλα έχει ο μπαχτσές.

Μόλις άρχισε να βρέχει ταυτόχρονα με την πρώτη ψιχάλα ένας Πακιστανός σου βάζει μια ομπρέλα και με χαμόγελο σου λέει,πάρε πάρε.

Από πού βγαίνει αυτό το χαμόγελο της ζωής, ψάχνεις να βρεις γιατί εσύ δεν χαμογελάς συνέχεια, δεν είναι από την ίδια πηγή. Σημάδι χυδαιότητας αυτό το γέλιο που του λείπει ένα δόντι, εάν δεν έχεις κοπιάσει να κάνεις περιουσία, η δυστυχία βγάζει μόνο ευγένεια…. κούνια που σε κούναγε σκέφτηκες.

Παρόλο που την ομπρέλα την χρειαζόσουν δεν πήρες.Πέρασε η ευκαιρία θα βραχείς τώρα.

Βρέχει και όλοι περνάνε με ομπρέλες πολύχρωμες ή μαύρες.Τις μαύρες τις κρατάνε αγοράκια και τις πολύχρωμες κοριτσάκια…..εξέλιξη ,βρέθηκε η διαφορά.

Έπιασα την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση να δω τι ώρα είναι.

Ήπια πολύ νερό, στην τουαλέτα ένα σηματάκι στρογγυλό με ένα βέλος και ένας άλλος κύκλος με ένα σταυρό, μπήκα σε αυτό με το βέλος, τυχαία.

Όταν βρέχει το αστεροσκοπείο είναι κλειστό κανείς δεν μπορεί να δει τα αστέρια όταν έχει συννεφιά.

Στο χώρο της αρχαίας αγοράς απαγορεύονταν από την πολιτεία στους αρχαίους χρόνος να συναθροίζονται νέοι, θα πρέπει να έχουν ενηλικιωθεί για να εισέλθουν σε αυτό τον χώρο της διάχυσης των ιδεών.

Σε αυτό δεν συμφωνούσε Σωκράτης για αυτό στο όριο της αγοράς που ήταν το σπίτι του Σίμωνα μαζεύονταν οι νεαροί να συζητήσουν μαζί του. Ο Σωκράτης πίστευε ότι τίποτα πιο σημαντικό από την εκπαίδευση στην νεότητα δεν θα εξασφάλιζε μια ευτυχισμένη ενήλικη ζωή.

Το πιο σημαντικό μάθημα που θα μας έφερνε πιο κοντά στον δρόμο της ευδαιμονίας δεν ήταν τίποτα άλλο από την διάδραση και τα μηνύματα που κάποιος υιοθετεί στην παιδική ηλικία.

Η παιδική ηλικία καθορίζει την πιθανότητα ευδαιμονίας στην ζωή μας. Η  προσέγγιση αυτή είναι πια αποδεδειγμένη αλήθεια από όλες τις θεωρίες ψυχανάλυσης, αλλά και από όλες τις φιλοσοφικές προσεγγίσεις, που αναπτύχθηκαν σε αυτό το μαγικό σημείο. Χωρίς ενδιαφέρον για την τρέχουσα εκπαίδευση της εποχής, οι νέοι της αρχαίας Αθήνας στο πρόσωπο του Σωκράτη είχαν βρει έναν επαναστάτη που θα τους βοηθούσε για να σχηματίσουν την κοσμοθεωρία τους και την ηθική τους. Εδώ για πρώτη φορά μάθαιναν ότι δεν χρειάζεται να είσαι πάντα το καλό παιδί και πάντα αρεστό,εάν θες να πας παραπέρα πρέπει να αγαπήσεις την πολυπλοκότητα των ιδεών σου.

Ζωή που δεν εξετάζεται δεν αξίζει να την ζεις έλεγε ο Αριστοτέλης και σίγουρα είχε δίκιο.

Στην κορυφή του λόφου του Αγοραίου Κολωνού, που οριοθετεί την Αρχαία Αγορά των Αθηνών στη δυτική πλευρά, βρίσκεται ο ναός του Ηφαίστου, ευρύτερα γνωστός ως ''Θησείο''. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερα διατηρημένους αρχαίους ναούς, γεγονός που οφείλεται εν μέρει και στη μετατροπή του σε χριστιανική εκκλησία. Στη ζωοφόρο του ναού βλέπουμε τούς άθλους του Ηρακλή και του Θησέα.

Οι  ίδιοι άθλοι φαίνονται και στο μαντείο των Δελφών στον μικρό Ναό αφιέρωμα των Αθηναίων για να εξυμνίσουν την ανωτερότητα τους σε όλη την γνωστή ανθρωπότητα. 

Ο ναός του Ηφαίστου έχει πολλά να μας πει μέσα από τους άθλους του Ηρακλή και του Θησέα,για τον επίπονο δρόμο που μπορεί να ακολουθήσει αυτός που αναζητά να ολοκληρωθεί ως άνθρωπος συναισθηματικά και ψυχικά.

Η ζωφόρος δεν διατρέχει τις τέσσερις πλευρές του σηκού, αλλά μόνο τον πρόναο και τον οπισθόδομο. 

Στον πρόναο παριστάνεται ο νικηφόρος αγώνας του Θησέα κατά των απαιτητών του θρόνου μετά την ολοκλήρωση των άθλων του, προκειμένου να φτάσει στο χώρο που έγινε ο ναός αυτός. Στον οπισθόδομο, στο πλάτος του σηκού, παριστάνεται η Κενταυρομαχία. Αξιόλογες γλυπτικές παραστάσεις κοσμούσαν, επίσης, και τα αετώματα του ναού. Στο δυτικό παριστανόταν η Κενταυρομαχία και στο ανατολικό η υποδοχή του Ηρακλή στον Όλυμπο ή η γέννηση της Αθηνάς.

Κάτω από το αέτωμα του ναού προσπαθήσαν για αιώνες να αποκρυπτογραφήσουν τους άθλους και να βοηθηθούν στην πορεία του ανθρώπου από την αποδέσμευση από την ύλη. Ορισμένα από τα γλυπτά αυτά αναγνωρίζονται σε αγάλματα που βρέθηκαν στην περιοχή του ναού, όπως το αποσπασματικά σωζόμενο σύμπλεγμα δύο γυναικείων μορφών, από τις οποίες η μια μεταφέρει στον ώμο της την άλλη, σαν να προσπαθεί να τη σώσει, και ο κορμός μιας ενδεδυμένης γυναικείας μορφής με έντονο το στοιχείο της κίνησης.

Σε αυτό το σημείο του πλανήτη υπάρχουν καταγεγραμμένα τα αρχέτυπα μηνύματα του συλλογικού ασυνείδητου στον αγώνα της εξέλιξης και της ολοκλήρωσης του ανθρώπου. Είναι ο τρόπος να αλλάξεις από θνητός να γίνεις αθάνατος ή ίσως να γίνεις ο δημοφιλέστερος ήρωας στην Ιστορία της Αθήνας ή της ζωής σου. Εσύ επιλέγεις ποιούς άθλους θέλεις να κάνεις. Το βαθύτερο νόημα πίσω από την λογοτεχνική δομή των άθλων του Ηρακλή και του Θησέα μας δείχνει δρόμους ψυχολογικής προσέγγισης. Όπως και να τους ερμηνεύσεις του μύθους αυτούς ένα είναι σίγουρο ότι βοηθάει να βρεις τις αλήθειες που θα σε τραβήξουν προς τα πάνω. Η πορεία του ανθρώπου από την ύλη στο πνεύμα είναι απαραίτητη να την κατακτήσουμε με κόπο και πόνο εσωτερικό .

Το πνεύμα και το σώμα ερωτεύεται την ομορφιά και ο Δίας με δόλο εκμεταλλεύεται την Αλκμήνη που ήταν εντυπωσιακά όμορφη αποτέλεσμα του καρπού τους ο γιος του Δία Ηρακλής (το κλέος (δόξα) της Ήρας) . Η καταδίωξη της Ήρας στον Ηρακλή μέχρι την θέωση του ήρωα αναπαριστά τον αγώνα της γήινης και της πνευματικής ψυχής.

Ο Δίας ή ύψιστη δύναμη ερωτεύεται παράνομα και με δόλο την ομορφιά και με αυτό τον τρόπο επισημαίνει τις σκοτεινές δυνάμεις της ομορφιάς που είναι αχαλίνωτες. Καρπός της συνεύρεσης ο Ηρακλής.Η γέννηση του Ηρακλή δημιούργησε το μένος της Ήρας στην προσπάθεια της να αποκτήσει αυτοεκτίμηση ανεχόμενη τις απιστίες του συζύγου της.

Στην Ζωφόρο του ναού του Ηφαίστου οι Αθηναίοι πολίτες ατελείωτες ώρες συζητούσαν τον αποσυμβολισμό των άθλων του Ηρακλή και του Θησέα.

Ο πρώτος άθλος που φαίνονταν στο Ναό είναι τα ανθρωποφάγα Άλογα του Διομήδη. Τά αλογα αυτά έτρωγαν καθε ξένο που ερχόταν στην περιοχή του Βασιλιά Διομήδη. Για να εκτελέσει τον άθλο αυτό ο Ηρακλής είχε την βοήθεια του φίλου του Άβδηρου ο οποίος όμως είχε άδοξο τέλος μια και δεν είχε την ιδια σωματική και ψυχική δύναμη να ελέγξει τα άλογα όταν του τα άφησε ο Ηρακλής αφού τα έπιασε.



Ο Ευρυσθέας θα τον έστελνε κάπου μακριά ν' αντιμετωπίσει τον πιο φοβερό κίνδυνο. Θα τον έστελνε στη Θράκη να του φέρει τα άλογα του Διομήδη. Ο Διομήδης ήταν βασιλιάς της Θράκης και γιος του θεού Άρη. Ο Άρης του είχε χαρίσει τέσσερα άλογα που αντί για χορτάρι έτρωγαν ανθρώπους! Λεγόταν μάλιστα ότι κάθε ξένο που έφτανε στο παλάτι του, ο Διομήδης τον έριχνε τροφή στα άλογά του. Αυτά τα τρομερά άλογα έπρεπε να πάρει ο Ηρακλής, αφού θα αντιμετώπιζε πρώτα τον Διομήδη και να τα φέρει από τη Θράκη στην Πελοπόννησο!

Τα άλογα συμβολίζουν την νόηση,το μαύρο άλογο έιναι η κατώτερη σκέψη και το άσπρο άλογο είναι η ανώτερη σκέψη ο ανώτερος νους.
Ο αναζητητής της γνώσης πρεπει να δαμάσει να χαλιναγωγήσει τις βίαιες άλογες σκέψεις. 
Ο υπέρμετρος ενθουσιασμός και ορμητικότητα απο τις επιτυχίες,δημιουργούν τραγικά λάθη,όταν τα άλογα καλπάζουν ανεξέλεγκτα σίγουρα δεν θα φέρουν τα επιθυμιτά αποτελέσματα.
Όταν οδήγησε ο Ηρακλής τα άλογα στον Διομήδη αυτά έφαγαν και τον Διομήδη.
Ο Θησέας δεν άλλαξε τα πανιά, απο υπέρμετρο ενθουσιαμό για την νίκη του απενατι στο θηρίο, αύτο ήταν η αιτία να αυτοκτονήσει ο πατέρας του. 
Δεν φτάνει να πετάξεις με ενθουσιασμό, πρέπει να ξέρεις και που πετάς, μας δίδαξε ο μύθος του Ικάρου

Θα πας στην Κρήτη, Ηρακλή, είπε ο Ευρυσθέας στον Ηρακλή, και θα μου φέρεις τον άγριο ταύρο του βασιλιά Μίνωα. Η θεά Ήρα που παρακολουθούσε από κοντά τον Ηρακλή και ήταν αυτή που διάλεγε μέσα από τη σκέψη του Ευρυσθέα τα τέρατα που τον έστελνε να σκοτώσει ή να δαμάσει, πίστευε ότι αυτή τη φορά θα δείλιαζε και δεν θα δεχόταν να αντιμετωπίσει τον ταύρο του Ποσειδώνα. Μα έκανε λάθος.

Αλλά ποιος ήταν αυτός ο ταύρος;

Στην Κρήτη βασίλευε εκείνη την εποχή ένας ξακουστός βασιλιάς, ο Μίνωας. Μια μέρα καθόταν μόνος στην ακτή και κοίταζε την ήσυχη θάλασσα. Η θάλασσα ήταν το βασίλειο του θεού Ποσειδώνα. Και τότε , έκανε μια σκέψη. Μια κάπως παράξενη σκέψη:

"Αν δω κάτι να βγαίνει μέσα από τη θάλασσα, θα το θυσιάσω στο θεό Ποσειδώνα".

Μόλις είχε τελειώσει τη σκέψη του όταν, ξαφνικά είδε την ήσυχη θάλασσα να αναταράσσεται μπροστά του και μέσα από τα κύματα να προβάλει ένας ταύρος! Ο ταύρος έφτασε κολυμπώντας ως την ακτή και τότε, τα μάτια του βασιλιά Μίνωα γέμισαν με θαυμασμό. Πιο όμορφο και ρωμαλέο ταύρο δεν είχε δει ποτέ του! Ήταν κατάμαυρος, με γυαλιστερό τρίχωμα, είχε δυο μεγάλα κέρατα, γερά πόδια και μια αγέρωχη κορμοστασιά.

"Είναι κρίμα να θυσιάσω αυτόν τον όμορφο ταύρο, είπε με το νου του, ξεχνώντας την υπόσχεση που είχε δώσει πιο πριν. Θα τον κρατήσω στο κοπάδι μου και θα θυσιάσω έναν άλλο ταύρο." Όμως ο Ποσειδώνας θύμωσε γιατί δεν κράτησε τον λόγο του ο Μίνωας. Έκανε τότε τον ταύρο να αγριέψει και να φύγε τρέχοντας για το κοντινό δάσος. Από την ημέρα εκείνη, ο άγριος ταύρος του Ποσειδώνα έγινε ο φόβος κι ο τρόμος της Κρήτης. Σκότωνε όποιο ζωντανό πλάσμα έβρισκε μπροστά του, είτε ζώο ήταν αυτό, είτε άνθρωπος.

Λέγεται μάλιστα ότι ο φοβερός Μινώταυρος, ήταν γιος αυτού του φοβερού ταύρου.

Αυτόν τον άγριο ταύρο του Ποσειδώνα έστελνε τώρα ο Ευρυσθέας τον Ηρακλή να τον τιθασεύσει και να τον φέρει στην Τίρυνθα.

Ύστερα από ένα μεγάλο ταξίδι ο Ηρακλής έφτασε στην Κρήτη. Έστησε καρτέρι στον ταύρο και όταν τον είδε να βγαίνει πίσω από ένα πυκνό φύλλωμα και να τρέχει να τον χτυπήσει με τα κέρατά του, τίναξε με τέχνη το σκοινί του και κατάφερε να φυλακίσει τη θηλιά του το κεφάλι και το ένα μπροστινό πόδι του ταύρου. Όταν το άγριο ζώο έπεσε καταγής, το χτύπησε με το ρόπαλό του στο κεφάλι, το ζάλισε κι έτσι το έδεσε με την ησυχία του. Το σήκωσε τότε στους γερούς ώμους του, το φόρτωσε σ' ένα καράβι και το έφερε στην Τίρυνθα.

Ο Ευρυσθέας άφησε ελεύθερο τον ταύρο. Έμεινε λίγο καιρό στην Πελοπόννησο και περνώντας από τον ισθμό της Κορίνθου έφτασε την Αττική, στην περιοχή του Μαραθώνα. Άρχισε και πάλι να σκορπίζει το φόβο και το θάνατο, ώσπου ένας άλλος ήρωας, ο Θησέας ,ανέλαβε να τον σκοτώσει.

Η σύλληψη του Ταύρου της Κρήτης,η νίκη με το Ταύρο της Κρήτης προυποθέτει να υπάρχει έλεγχος μέσα απο τα συναισθήματα του(στην Θάλασσα βρήκε το Ταύρο και τον οδήγησε στην στεριά) για να τον φέρει εκεί που θέλει ώστε να τον νικήσει.

Όταν ο αναζητητής της γνώσης τιθασεύσει τα ένστικτα και τις ορμές και τα οδηγεί μέσα από τη αστάθεια της θάλασσας στο στέρεο έδαφος είναι έτοιμος για να προχωρήσει παραπέρα.



Σε μια μακρινή χώρα υπήρχε ένας κήπος με μια πελώρια μηλιά, που έκανε χρυσά μήλα. Σ' αυτόν τον κήπο κατοικούσαν μερικές νύμφες, οι Εσπερίδες, και μόνο αυτές μπορούσαν να κόβουν τα χρυσά μήλα. Για να μην πλησιάζει κανείς αυτό το μοναδικό δέντρο, το φύλαγε μέρα και νύχτα ένα φίδι με εκατό κεφάλια, τυλιγμένο στον κορμό του.

Τα χρυσά μήλα των εσπερίδων,η ανώτερη γνώση απαραίτητο επίπεδο για να βρεις την πληρότητα στην ζωή σου.
Η ανώτερη γνώση δεν δίνεται εύκολα πρέπει να την κατακτήσεις με εκλεπτυσμένο τρόπο και κόπο.

Πολλές οι στάσεις (πάρεργα) που πρεπει να προηγηθούν για να φτάσεις στην ανώτερη γνώση.Η πρώτη συνάντηση ήταν με τον Νηρέα. Ζούσε στους ωκεανούς (συναισθηματικός κόσμος) και αναγκαστηκε να του μιλήσει για τον δρόμο που έπρεπε να πάρει.
Το συναίσθημα δύσκολα μπορεί να κατανοηθεί με την λογική και ο Ηρακλής πήρε λαθος δρόμο στην αναζήτηση για τα μήλα των Εσπερίδων.
Ο άνθρωπος που δεν έρχεται σε επαφή με τα συναισθήματα του και δεν εχει μάθει να τα αναγνωρίζει και τα τα ερμηνεύει, δεν μπορει να πετύχει την πληρότητα.
Η δεύτερη συνάντηση είχε ως αποτέλεσμα την πάλη με τον Ανταίο που έπερνε όλη την δύναμη του όταν ακουμπούσε στο έδαφος, μόνο όταν τον σήκωσε ψηλά μπόρεσε να τον νικήσει ο Ηρακλής (πρέπει να εξελιχθεί η σκέψη σε άλλο επίπεδο). 
Η τρίτη στάση ηταν η συνάντηση με τον Βούσιρις,που ήθελε να εκμεταλλεύεται ττους ξένους και να τους θυσιάζει ως δώρο στους θεούς, αφού τους ξελογιαζε με τα υλικά αγαθά που τους προσέφερε (να νικηθεί απο την πλάνη της κοσμική εξουσίας). 
Προυπόθεση στον δρόμο για την ανώτερη γνώση είναι η βοήθεια στον άνθρωπο που υποφέρει, το συναίσθημα της φιλευσπλαχνίας κατακτήθηκε με την απελευθέρωση του Προμηθέα (πράξη καθαρά φιλευσπλαχνίας) στην τέταρτη στάση στο δρόμολόγιο του.
Ο Άτλαντας στην τελευταία στάση έδειξε οτι η ανώτερη γνώση δεν είναι κατι που μπορεί να μείνει σε ατομικό επίπεδο, (πρεπει να σηκώσεις το βαρος της ανθρωπότητας). 
Ο δράκοντας (η πλάνη) που φυλάει την ανώτερη γνώση «τα χρυσά μήλα» δε θανατώνεται από τον Ηρακλή, αλλά κοιμίζετε γιατί η ανώτερη γνώση πρέπει να φυλάγεται με ευλάβεια. 
Νοημοσύνη,Αγάπη και Σοφία οι παρθένες που φυλάνε το δεντρο της γνώσης κάτω απο το οποίο φυλάσονται τα χρυσά μήλα. 
Πρέπει να είσαι έτοιμος να πάρεις την γνώση που θα βοηθήσει στην ολοκλήρωση του ανθρώπου.

Ο πιο δημοφιλής μύθος του Ηρακλή είναι της λερναίας Ύδρας. Στην Λέρνη υπήρχε ένα τέρας που κατασπάραζε τα ζώα και τα σπαρτά της περιοχής είχε εννιά κεφάλια και το ένα από αυτά ήταν αθάνατο. Όταν εκοβες το κεφάλι στην θέση του ξεφύτρωναν δύο κεφάλια. Μόνο όταν ο Ιόλαος που είχε έρθει να βοηθήσει στην προσπάθεια του Ηρακλή καυτηρίαζε το κομμένο κεφάλι αυτό δεν έβγαινε πάλι ξανά. Τα κεφάλια του τέρατος στο ταξίδι συνειδησιακής ενδυνάμωσης συμβολίζουν τους αμυντικούς μηχανισμούς που δεν σε αφήνουν να ελέγχεις τον πραγματικό εαυτό σου και να προφυλάξεις το συναισθηματικό σου «λειτουργικό κεφάλι» Το κάψιμο είναι η ενσυνείδητη πράξη κατανόησης και απόρριψης των ελαττωμάτων και αμυντικών μηχανισμών που σταματούν την εξέλιξη στη αυτογνωσία :

1. Άρνηση (denial) (δεν είναι κακό που πίνω, βοηθάει να περνάω όμορφες στιγμές, το ελέγχω). Όταν κάποιος προσπαθεί να μας φέρει σε κατάσταση να παραδεχτουμε το πρόβλημα, τα συναισθήματα του φόβου μας κάνουν να γινόμαστε επιθετικοί. Ο ψυχικός μηχανισμός δεν αφήνει να γίνουν αλλαγές αφου βραχυχρόνια έχουμε βρει τον τρόπο να ηρεμούμε με συνήθειες που σε μακροχρόνια βάση όμως γινονται καταστροφικές.

2. Προβολή (projection) με την προβολή τα αρνητικά συναισθήματα τα δικά σου τα προβάλεις ως μέρος από την προσωπική εικόνα των άλλων. Τα συναισθήματα της απάθειας της θλίψης.

3. ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ (Turning against the self). Μέθη, ναρκωτικά, κάπνισμα.Τα απωθημένα συναισθήματα της ντροπής δημιουργούν πραξεις αυτοκταστροφικές.

4. Οπισθοδρόμηση (regression).Οταν η κατάσταση δυσκολευει σε ψυχολογικό επίπεδο καφεύγουμε σε μεθόδους και μοτίβα που είχαμε λειτουργήσει σε ανάλογες καταστάσεις ψυχολογικής δυσφορίας στην παιδική μας ηλικία προκειμένου να ανταπεξελθουμε. Η παιδική ηλικία παίζει καθοριστικό ρόλο να βρίσκουμε τρόπους να αντιμετωπίζουμε συναισθηματικά τα βιώματα της ενήλικης ζωής από βιώματα της παιδικής ηλικίας. Πρέπει να ελεγχθεί συναίσθημα της επιθυμίας.

5. Ορθολογική εξήγηση (rationalization). (Δεν θα ήταν καλή δουλειά η καλή σχέση ευτυχώς που δεν….).Το συναίσθημα της αποτυχίας δεν δουλεύει καθόλου δημιοργικά ωστε να αποτελέσει μερος της διαδικασίας ωρίμανσης και μάθησης. Υπάρχει μια διαθεση για κυνικότητα σε όλα όσα θα πρέπει να έχουν μια δεύτερη βαθύτερη ανάγνωση

7. Η πνευματικοποίηση της αδυναμίας μας (Intellectualization) .Δίνουμε μια άλλη διάσταση στην αρνητική εμπειρία εξυψώνοντας τη σε ένα ελιτίστικο επίπεδο που δεν είναι εύκολο να αναλυθεί σε σύγκριση με την καθημερινότητα που επηρεάζεται. Πρέπει να κατακτηθεί το κουράγιο για να συνεχίσεις.

8.Σχηματισμοί Αντίδρασης (Reaction formation),μας οδηγούν σε ακραία αντίθετες καταστάσεις. Η αντίδραση σε μια λανθάνουσα σεξουαλική συμπεριφορά δημιουργεί πλήρη αποχή.Πρέπει να κατακτηθεί το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης και της συγγχώρεσης. Μία θετική αντίδραση σε κάτι που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε είναι ο εξαγνισμός (sublimation). Στρέφουμε τις αρνητικές πλευρές μας σε τρόπο να εκφράσουμε καλλιτεχνικά μια διαφορετική άποψη από τα τρέχοντα.Αυτή η συμπεριφορά ίσως να είναι και ο πιο ήπιος τρόπος για να απομακρυνθούμε από αυτά που πραγματικά πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

9.Μετατόπιση (displacement) αυτό κάνει όταν κάποιος δεν είναι καλά στην δουλειά του να τα βάζει με την σύντροφό του η τα παιδιά του. Πρέπει να κατακτηθεί το επίπεδο της κατανόησης. Αυτή η μετατόπιση συχνά σε μεταφέρει σε φανταστικό κόσμο (fantasy). Ιντερνέτ , βιβλία, πορνό τα πιο συχνά παραδείγματα ζωής σε φαντασιακούς κόσμους. 

Ο Θησέας

Επτά, μαγικός μυστηριακός αριθμός το τρίγωνο του πνεύματος και το τετράγωνο της ύλης εάν τα συνδυάσεις δημιουργούν το επτάπλευρο της ολοκλήρωσης.Να βρώ το άλλο μισό είναι ένας μύθος η συνάντηση θα πρέπει να είναι πάντα μεταξύ δύο ολοκληρωμένων ανθρώπων για να ερθει η πληρότητα.

Ένας ψυχολόγος φερμένος από την Ανατολή είπε πρέπει να διαλέξεις αυτούς τους άθλους, είτε του Θησέα είτε του Ηρακλή , που θα σε βοηθήσουν να ανοίξεις τα 7 τσάκρα σου στο ταξίδι της ολοκλήρωσης.

Ο Θησέας έκανε 9 άθλους με τους πρώτους 7 άθλους μας δείχνει ότι είναι προϋπόθεση να νικήσεις με κάποιο τρόπο τους ληστές της ψυχής για να εξελιχτείς μέσα από την αυτογνωσία και το λαβύρινθο του ασυνείδητου.

Περιφήτης γιός του Ηφαίστου έστηνε καρτέρι και σκότωνε με ένα μεγάλο ρόπαλο, Η νίκη στην αλαζονεία που συμβολίζει ο Περιφήτης δεν είναι τυχαία ο πρώτος άθλος είναι το πρώτο επίπεδο εσωτερικής αναζήτησης της ταπεινότητας. ΑΛΛΑΖΟΝΕΙΑ

Σίνις γιός του Ποσειδώνα, δένοντας τους σε δύο πεύκα έδενε τους περαστικούς και τους έσκιζε στα δύο. Ο ψυχικός διχασμός στο καλό και κακό στο αρσενικό και θηλυκό στο συναίσθημα και την λογική .Πίσω από τις αντίθετες δυνάμεις υπάρχει το σημείο ισορροπίας .ΨΥΧΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ

Η αγριόχοιρος, διαφθορά η ακολασία. Τα κατώτερα πάθη και οι εξαρτήσεις. Το αχαλίνωτο πάθος της ψυχής. Η ΑΚΟΛΑΣΙΑ

Ο Σκίρων σε ένα μονοπάτι υποχρέωνε να του πλύνουν τα πόδια, στην συνέχεια τους έριχνε στο γκρεμό .Ο σκίρων συμβολίζει τον εκπεσμός της ψυχής. Επιμονή και υπομονή για να γνωρίσουμε το εαυτό μας και ταπεινότητα είναι τα ψυχικά κέρδη από τον άθλο. Ο ΕΚΠΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.

Κερκύων, γιός του Ποσειδώνα (του ασυνείδητου) σε πυγμαχία σκότωνε όλους όσους προκαλούσε. Την δύναμη του την έπαιρνε από την γη. Ο Θησέας για να τον νικήσει τον σήκωσε ψηλά.Η νίκη πολλών προβλημάτων απαιτεί την ανύψωση σε ένα διαφορετικό νοητικό επίπεδο είναι η νίκη από την υποδούλωση στην υλη. ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΥΛΗ ΚΑΙ ΣΤΙ ΓΗΙΝΕΣ ΟΡΜΕΣ

Προκρούστης, τους ψηλούς τους έβαζε σε μικρό κρεβάτι και έκοβε ότι περίσσευε τους κοντούς του έβαζε σε μικρό κρεβάτι και τους τραβούσε για να χωρέσουν η ελαστική συνείδηση σε όλο το μεγαλείο. Η ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Ο πιο γνωστότερος άθλος είναι ο Μινώταυρος ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΗΝ αυτοεπίγνωση στο ασυνείδητο του λαβύρινθου της ονειρικής φυλακής μας. ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ

Ο λαβύρινθος είναι μια μοναχική διαδικασία το πιο αυθεντικό κομμάτι του εαυτού μας εμφανίζεται στις στιγμές απόλυτης μοναξιάς εκεί καλούμαστε να πάρουμε τις αποφάσεις και να κάνουμε τις επιλογές για την εξέλιξη μας. Ο θάνατος του Μινώταυρου είναι η εξάλειψη του φόβου του θανάτου. Από ψυχολογική άποψη το κουβάρι και η αναγκαιότητα να ερωτευτεί και να δεθεί με την Αριάδνη δίνει στον ήρωα την δυνατότητα να βρει τον δρόμο του γυρισμού και της σωτηρίας. Όταν ο άνθρωπος δεν έχει δεσμό με το συμπληρωματικό του αρσενικό η θηλυκό είναι σαν γίγαντας με πήλινα πόδια. Όταν υπάρχει ένας δεσμός όλα αλλάζουν διάσταση γιατί προσφέρει την δύναμη και το σθένος για την αντιμετώπιση του αγνώστου. 



Το νήμα που έδενε τον Θησέα και την Αριάδνη αποτελεί την θεμελιώδη σημασία και αναγκαιότητα ενός δεσμού,μιας σχέσης, που να στηρίζει τον άνθρωπο στην πορεία της ατομικής εξέλιξης. Η αρχική αίσθηση της σχέσης για επιβίωση που δίνεται με το ομφάλιο λώρο στην κοιλιά της μάνας επιζητείται αέναα μέσα από το νήμα της σχέσης με το άλλο φύλλο. Τα δύσβατα περάσματα της ζωής θα τα περάσουμε μόνοι , αλλά το κρισιμότερο σημείο της πορείας μας θα είναι η σχέση που έχουμε δημιουργήσει και θα μας δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για επιβίωση.

Το σπήλαιο του Πλάτωνα στο περίφημο αλληγορικό μύθο του, είναι το ίδιο όπως ο λαβύρινθος του Θησέα.

Όλα τα τερατόμορφα όντα ,μινώταυρος ,κένταυροι , ιχθυοκένταυροι , κλπ, όντα στην μυθολογία συμβολίζουν με ψυχολογικού όρους τις φοβίες του ασυνείδητου.Οι παραστάσεις της κενταυρομαχίας συμβολίζουν την νίκη της λογικής και της ηθικής του συνειδητού κόσμου απέναντι στο παράλογο για να να υποτάξουν τις φοβίες.

Ο τελευταίος άθλος που ήταν η κατάβαση στον Αδη και η αρπαγή της Περσεφόνης είναι η τελική νίκη του ήρωα στον φόβο του θανάτου. Σε αυτό τον άθλο που είναι ο συμβολικός θάνατος με την διατάραξη της κοσμικής αρμονίας που επιζητούσε παγιδεύτηκε στη λήθη.Η κατώτερη φύση είναι απαραίτητο να πεθάνει για να φανεί ο ανώτερος άνθρωπος που όμως πρέπει να γίνει στην αρμονία του κόσμου του εδώ και τώρα και όχι στο επέκεινα.

Η αυτογνωσία είναι ο τελικός καρπός του ταξιδιού.

Για τούς περισσότερους άθλους σου θα πρέπει να ανέβεις νοητικό επίπεδο και να αναλάβεις την ευθύνη σου, για να μπορέσεις να εξελιχθείς. Ο Θησέας μόνο όταν σήκωσε τον Κερκύων από την Γή που αντλούσε όλη του την δύναμη μπόρεσε να τον νικήσει. Δεν μπορείς στο ίδιο νοητικό επίπεδο που δημιουργούνται τα προβλήματα να θέλεις να τα λύσεις.

Οι κοινοί μύθοι του Ηρακλή και του Θησέα ο αγριόχοιρος και Ερυμάνθιος κάπρος είναι τα αχαλίνωτα πάθη σε ατομικό επίπεδο και η διαφθορά σε κοινωνικό επίπεδο. Ο Μινώταυρος του Θησέα και ο Ταύρος του Ηρακλή είναι το ίδιο  νοητικό εμπόδιο που πρέπει να νικηθεί.Ο λαβύρινθος ,η φυλακή των σκέψεων , το ασυνείδητο ,κρύβει τα άγρια ένστικτα μας. Να βρεις τον δρόμο στο ασυνείδητο και να επιστρέψεις νικητής αφού νικήσεις το σαρκοβόρο τέρας θα χρειαστεί εξωτερική βοήθεια. Εάν δεν υπάρχει η Αριάδνη, ο έρωτας ,να σε βοηθήσει η κατάσταση που θα αντιμετωπίσεις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το νήμα, η γέφυρα της ψυχής με το πνεύμα, της Αριάδνης συμβολίζει την εξωτερική βοήθεια που πρέπει να δεχτείς για ελέγξεις τις ασυνείδητες σκέψεις.

Μνημείο Λυσικράτη

Το Μνημείο του Λυσικράτους παρέμεινε άθικτο στην ίδια θέση μέχρι σήμερα, παρ΄ότι ο τρίποδας στην κορυφή του δεν σώζεται



Το 1669 ενσωματώθηκε στο γειτονικό Μοναστήρι των Καπουτσίνων οι οποίοι το μετέτρεψαν σε αναγνωστήριο και βιβλιοθήκη, αφού είχαν μετακινήσει τον ένα ορθοστάτη για να ανοίξουν είσοδο. Η μονή καταστράφηκε κατά την Ελληνική Επανάσταση.

 

Αργότερα, το μνημείο περιήλθε για ένα διάστημα στην κυριότητα του γαλλικού κράτους. Σήμερα το μνημείο εντοπίζεται στην πλατεία Λυσικράτους, στη συμβολή των οδών Λυσικράτους, Βύρωνος και Σέλλευ.

Υπάρχει ένα παγκάκι στην Αθήνα που όταν καθίσεις με ενα καφέ και συλλογιστείς σε πιο σημείο του πλανήτη είσαι,είναι πολύ πιθανό να αρχίσεις να καταλαβαίνεις τις ιδέες του Κάρλ Γιούγκ για το συλλογικό ασυνείδητο.

Ο Κάρλ Γιούγκ είχε χωρίσει την ψυχή σε τρία μεγάλα μέρη το πρώτο ήταν το συνειδητό κομμάτι (που είναι και το μικρότερο) δηλαδή πράγματα που έχουμε επίγνωση,το δεύτερο είναι το ατομικό ασυνείδητο που επηρεάζεται απο καταστάσεις , γεγονότα και σκέψεις που περνάμε στην ζωή μας και απωθούνται ως δυσάρεστες εμπειρίες ή ως μη σημαντικά προσοχής και τρίτο το συλλογικό ασυνείδητο που δεν είναι μοναδικό για το καθένα αλλά είναι ψυχικές εγγραφές ,σκέψεις,συμπεριφορές η άλλες γνωστικές κατηγορίες κοινές για όλους σχεδόν τους ανθρώπους, που έχουν κοινές καταβολές .

Τα τρία κομμάτια αυτά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους προκειμένου να εκφραστεί ο χαρακτηρας οι σκεψεις μας και η συμπεριφορά μας.Το συλλογικό ασυνείδητο όμως είναι εκει που εκφράζονται τα αρχέτυπα για αυτό τόσοι μύθοι και θρησκείες είναι πανομοιότυπες σε όλο το γνωστό κόσμο. Βλάβες στο ασυνείδητο κομμάτι της ψυχής αν και δεν γίνονται αντιληπτές όπως μια βλάβη σε ενα όργανο του σώματος, ωστόσο έχουν καταστροφικές συνέπειες για την ζωή μας.

Πολλές φορές τα σύμβολα απο διάφορους μύθους μας δείχνουν την επίδραση του συλλογικού ασυνείδητου στην ανθρωπότητα. 

Στην ζωφόρο του μνημείου του Λυσικράτη, το μόνο χορηγικό μνημείο που έχει διασωθεί απο την αρχαιότητα, εμφανίζεται ο θεός Διόνυσος που μάχεται πειρατές.

Η τρέλα που μεταφέρει και δίνει ο Διόνυσος στους θνητούς δεν έχει να κάνει με κάποιου είδους παθογένεια που θέλει θεραπεία, αλλά με την συντροφιά της ζωής όταν εχεις ισσοροπήσει και προσφέρει επιβεβαίωση και εναρμόνιση με τον πυρήνα της.

Με το χάρισμα της έκστασης προσφέρει δημιουργικότητα και την καθοδήγση στην ψυχική σωτηρία με συμφιλίωση με τα πρωταρχικά συναισθήματα της ύπαρξης μας. 

Νικητής της φθοράς και της τελμάτωσης αντίστοιχα υπερνικά τις κοινωνικές νόρμες που σε υπερθετικό καταπιέζουν τα πυρηνικά αισθήματα που ψάχνουν να εκτωνοθούν σπάζοντας τις αλυσίδες για την ισοροπημένη ελευθερία.

Αυτός είναι ο λόγος που στους περισσότερους μύθους ο Διόνυσος παρουσιάζεται ως ο ελευθερωτής.

Το κρασί που υποχρεωτικά έπιναν στην γιορτή του Διόνυσου είχει την ίδια δυαδική υπόσταση,προσφέρει δημιουργικότητα και ευδαιμονία αλλά παράλληλα κατάχρηση που προκαλεί την καταστροφή.

Ο Διόνυσος μας δείχνει με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο την ολότητα της ύπαρξης. Η δυαδικότητα που διέπει τα πάντα, αρσενικό -θυληκό , καλό-  κακό, αρνητικό και θετικό,γιν-γιαν,anima-animus, υπάρχουν στην ολότητα της ισσοροπίας ως απαραίτητα συστατικά της πραγματικότητας και της ομορφιάς.Ο Διόνυσος και αυτά που προσφέρει τα χαρακτήρισε ο Νίτσε ως την μεγαλiώδη υγεία ''the great health''.

Τίποτα πιο σημαντικό στην ζωή μας απο την σωστή συνταγή σε αρμονία και εξτασιακή διονυσιακή συμπεριφορά. Αυτο έιναι το μήνυμα της τοποθεσίας που πρέπει κάποιος να καταλάβει για να επεκτείνει την συνειδητότητα του και να γινει περισσότερο ώριμος από πριν, ανάβοντας ενα κερί στο σκοτάδι του ασυνείδητου.

Τα χορηγικά μνημεία ήταν μνημεία που έπερεπε να χτίσουν οι χορηγοί όταν είχαν κερδίσει τους θεατρικούς αγώνες που είχαν χρηματοδοτήσει. Στο ψηλότερο σημείο του μνημείου τοποθετούσαν τον τρίποδα που έδινε η πολιτεία για να τους βραβεύσει για την χορηγία τους. Στην ζωφόρο του μνημείου τις πιο πολλές φορές έβλεπες σκηνές απο την ζωή του Διονύσου που ήταν και προστάτης των θεατρικών παραστάσεων.

Στο κήπο της Μονής των καπουτσίνων που για πολλά χρόνια είχε προστατευτεί το μνημείο, ο λόρδος Βύρων και άλλοι ταξιδευτές,πολλοί απο αυτούς λογοτέχνες, και ποιητές έβρισκαν έμπνευση για να εκφράσουν την εσωτερική τους ανάγκη.

Σε αυτή την τοποθεσία αντιλαμβάνονταν οτι η αταξία είναι μέρος της ζωής.Το παρών είναι ο μόνος χρόνος που μπορούμε να διαχειριστούμε.Το βόλεμα είναι μεγάλος εχθρός της τέχνης της ζωής.Οταν δεν γνωρίζεις ποιες είναι οι πραγματικές σου ανάγκες και πως ικανοποιούνται τότε ζεις την δικιά σου τραγωδία.

Ο Καρλ Γιουγκ με αφορμή την γνωριμία με τον θεό Διόνυσο και την αρχαία τραγωδιά είπε: “Το να γνωρίσεις τη δική σου σκοτεινή πλευρά είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τη σκοτεινή πλευρά των άλλων”

Δεν χρειάζεται να είμαστε τέλοιοι αλλά το αρκετά καλοί είναι αρκετό, το δικό μου συμπέρασμα.

Caravaggio {Dionysos}

Ο Διόνυσος σε διδάσκει οτι η ζωή είναι μια τέχνη,αν οι γονείς ήταν ακατάλληλοι δάσκαλοι για να σου μάθουν την τεχνη αυτή, έρχεται ο Διόνυσος και με την έκσταση του έρωτα ,αποκαθιστά το έλλειμα.

Πρεπει να αναζητάμε την ευθυμία παντού και πάντοτε, είναι το σημαντικότερο συστατικό στην τέχνη της ζωής

Γι αυτό και όποτε έρχεται να μας βρει η ευθυμία, πρέπει να της ανοίγουμε την πόρτα διάπλατα. Γιατί ο χρόνος των επισκέψεών της δεν είναι ποτέ ακατάλληλος.
Εμείς όμως, αντί να κάνουμε ακριβώς αυτό, αναρωτιόμαστε αν έχουμε πραγματικά λόγο να είμαστε χαρούμενοι όμως, φοβόμαστε μήπως η ευθυμία μας αποσπάσει απ' τις σοβαρές σκέψεις και φροντίδες. Ποια ωφέλεια θα προκύψει απ' αυτές τις τελευταίες, δεν ξέρουμε ούτε κι εμείς οι ίδιοι, ενώ η ευθυμία είναι το πιο σίγουρο κέρδος.
Επειδή μάλιστα η ωφέλειά της αφορά άμεσα το παρόν, είναι το Ύψιστο αγαθό για την ίδια την ύπαρξη, η οποία στην ουσία παρά ένα ενιαίο και αδιαίρετο παρόν ανάμεσα σε δυο απεραντοσύνες.

Άρα, η ευθυμία είναι το αγαθό που μπορεί να αντικαταστήσει όλα τα άλλα, ενώ δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα. Γι αυτό και η επιδίωξή της πρέπει να έχει για μας απόλυτη προτεραιότητα

Ο Επίκουρος έλεγε:

''Δεν ξέρω πώς να συλλάβω το Αγαθόν, αν αφαιρέσω τις ηδονές της γεύσης, αν αφαιρέσω τις σεξουαλικές ηδονές, αν αφαιρέσω την ευχαρίστηση των ακουσμάτων και την τέρψη που προσφέρει η θέα μιας γλυκιάς μορφής''.

Η βασικότερη ανάγκη των ανθρώπων είναι η σχέση με τους άλλους και πρωτίστως με τον εαυτό, η διαδικασία εκμάθησης της σύναψης σχέσης πραγματοποιείτε με την βοήθεια του έρωτα. 

Με την βοήθεια του έρωτα πετυχαίνεις την ένωση με τον άλλο άνθρωπο και με αυτή την παράλογη συνθήκη ανακαλύπτεις το απέραντο βάθος και ύψος της ανθρώπινης ζωής.Καλύπτοντας την ανάγκη αυτή μπορείς να αναπτυχθείς σε απεριόριστο βαθμό για να πετύχεις πληρότητα και ποιότητα ζωής ίσως αυτό να λέγεται ευδαιμονία.

Όποτε ο Θεός θέλει να σώσει έναν άνθρωπο στέλνει κάποιον να τον αγαπήσει!
Στον κόσμο αυτό υπάρχει πάντα ένα άτομο που περιμένει ένα άλλο, είτε στη μέση μιας ερήμου, είτε στη μέση μιας μεγάλης πόλης
Κι όταν οι δύο αυτοί άνθρωποι διασταυρώνονται
και οι ματιές τους σμίγουν,
το παρελθόν και το μέλλον χάνουν τη σημασία τους
και το μόνο πράγμα που υπάρχει είναι εκείνη η στιγμή,
μαζί με την απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πάντα
κάτω από τον ήλιο είναι γραμμένα από το ίδιο Χέρι,
το Χέρι που αφυπνίζει την Αγάπη…
Paulo Coelho